Usunięcie zęba to ostateczność
Jeszcze w latach 90. XX wieku powszechnym zabiegiem dentystycznym była ekstrakcja zębów, czyli po prostu wyrywanie. Wiązało się to z brakiem dostępnej palety metod ratowania zębów z poważnymi zmianami próchniczymi. Dziś do ekstrakcji dentyści uciekają się naprawdę rzadko. Kiedy?
Zabieg usunięcia zęba
Ekstrakcja zęba, czyli potocznie jego usunięcie, to zabieg przeprowadzany przez stomatologa lub chirurga stomatologicznego wyłącznie wtedy, gdy w żaden sposób zęba nie można uratować, albo jego obecność w jamie ustnej pacjenta koliduje z zaplanowanym leczeniem protetycznym lub ortodontycznym. W tych dwóch ostatnich przypadkach dentyści tak naprawdę wybierają „mniejsze zło”.
W praktyce ekstrakcja zęba polega na jego usunięciu z zębodołu, w którym się znajduje, przy użyciu odpowiednich narzędzi stomatologicznych. Za każdym razem, zanim dentysta lub chirurg stomatologiczny przystąpi do wyrywania zęba pacjenta, powinien przeprowadzić z nim wywiad lekarski, wypytać o stan zdrowia i ewentualne, znane mu przeciwwskazania do wykonania zabiegu.
Kiedy usunięcie zęba jest konieczne?
Zadaniem stomatologa jest w pierwszej kolejności ratowanie stałych zębów swoich pacjentów przed ich przedwczesną utratą, zwłaszcza z uwagi na toczący się stan zapalny, zwykle spowodowany działalnością bakterii próchnicy. Jeśli po wyczerpaniu wszelkich możliwości, zębowi nie przywrócono dawnej funkcjonalności, a na dodatek wywołuje on dolegliwości bólowe u pacjenta, jedyną możliwością jest ekstrakcja.
Najczęściej wyrywanie zębów związane jest z zaawansowanym stanem ubytków próchnicowych. Pacjenci niestety zbyt późno zgłaszają się do dentystów, celem leczenia zębów. Kiedy już trafiają do gabinetu stomatologicznego, na leczenie może być za późno, dlatego w obawie przed rozprzestrzenieniem się stanu zapalnego poza ząb i jamę ustną, na cały organizm, lepiej jest się zdecydować na ekstrakcję zęba.
Wskazaniem do wyrwania zęba jest zapalenie miazgi zębowej, zwłaszcza wówczas, gdy jest ono zlokalizowane w zębach mądrości. Stomatolog usunie ząb w przypadku zaawansowanej próchnicy, która uniemożliwia leczenie zęba i wykonanie solidnej i trwałej odbudowy protetycznej korony zębowej. Nie można zostawić zęba w jamie ustnej, jeśli jest położony poza łukiem, a przy wykorzystaniu dostępnych metod ortodontycznych nie można go przywrócić na swoje właściwe miejsce.
Kolejnym wskazaniem do ekstrakcji będzie martwica miazgi w zębach wielokorzeniowych, gdzie nie można przeprowadzić leczenia endodontycznego, tj. kanałowego. Zalecana jest ekstrakcja przy zębach zatrzymanych, nawracających ropniach przyzębnych, podłużnym lub skośnym złamaniu korzenia zęba i złamaniu wielokorzeniowym.
Przygotowanie do zabiegu
Kiedy lekarz stomatolog wraz z pacjentem podejmie decyzję o usunięciu zęba, zaplanuje cały zabieg. Przed jego wykonaniem powinien zlecić zdjęcie rentgenowskie i dobrze zaplanować usunięcie zęba, który sprawia pacjentowi problemy. Zabieg ekstrakcji najczęściej jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, choć w uzasadnionych przypadkach można też zastosować znieczulenie ogólne.
